دینی ،علمی ،ادبی

شناخت انسان، راهى است به شناخت خدا، و در حقیقت راه خداشناسى از انسان شناسى عبور مى كند و در این مورد به برخى از نصوص اسلامى اشاره مى كنیم.قرآن مجید پیوند انسان را با مقام ربوبى آنچنان محكم و استوار مى اندیشد كه غفلت از خدا را مایه غفلت از خود انسان مى داند و براى نخستین بار قرآن از این مطلب پرده برداشته است.انسان شناسى از نظر اسلام غالباً به خاطر یكى از دو صورت انجام مى گیرد.1. شناخت انسان، راهى است به شناخت خدا، و در حقیقت راه خداشناسى از انسان شناسى عبور مى كند و در این مورد به برخى از نصوص اسلامى اشاره مى كنیم.قرآن مجید پیوند انسان را با مقام ربوبى آنچنان محكم و استوار مى اندیشد كه غفلت از خدا را مایه غفلت از خود انسان مى داند و براى نخستین بار قرآن از این مطلب پرده برداشته ومى فرماید:(وَلا تَكُونُوا كَالَّذِینَ نَسُوا اللّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ).([1])«از آن گروه نباشید كه خدا را فراموش كرده و در نتیجه به خودفراموشى دچار شده اند».قرآن بر خلاف اندیشه ى «ماركس» كه خداشناسى و علایق مذهبى را مایه از خودبیگانگى مى اندیشد، حفظ پیوندهاى دینى را مایه ى خویشتن گرایى دانسته و بى توجهى به این اصل را، وسیله از خود بیگانگى مى داند و گواه او بر این مطلب بسیار روشن است، زیرا انسان به حكم اینكه معلول و مخلوق خدا است واقعیتى جز وابستگى به علت وپدید آورنده خود ندارد ونادیده گرفتن این اصل، جز نادیده گرفتن حقیقت خویش ندارد وحذف این پیوند، معادل باحذف خود انسان است و به قول عارف:در اندرون من خسته دل ندانم كیست؟ كه من خموشم و او در فغان و در غوغاسترسول گرامى(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود:«أَعْلَمُكُمْ بِنَفْسِهِ، أَعْل, ...ادامه مطلب